เนื้อเพลง ปู่อือลือ โดย จินตหรา พูนลาภ

บึงโขงหลงนามระบือ เออเอ่ย
มีปู่อือลือคุ้มครองรักษา
ขอโทษเด้อปู่วันนี้หลานพาน้ำตา
มานั่งเสนอหน้าด้วยความทุกข์ใจ

หลานไร้ที่พึ่งพา จึงดั้นด้นมาหาปู่อือลือ
คนรักเขาคงปล่อยมือ บ่ยืดถือในคำเว้าจา
ความฮักเข้าขี่ขอนดอก เขาเลยออกนอกคำสัญญา
วันนี้หลานมีน้ำตา จึงมุ่งหน้ามาหา ปู่อือลือ
จึงมุ่งหน้ามาหา ปู่อือลือ

เหงาผู้เดียวอยู่บ้าน ย่านเป็นบ้าป่วง
ป่วงๆ ป่วงๆ ป่วงๆ ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง
คือไข้บ่ส่วง คิดฮอดเขาหลาย
วอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์จังหวัดบึงกาฬ
ช่วยดลบันดาลให้เขามาชิดใกล้
มานั่งถือดอกไม้ ไหว้ปู่ปู่อือลือ

โอ่ เด๊ะ เด ปู่อือลือเอ๋ย
ช่วยเป่ามนต์ดลใจ
ให้เขาโงคืนโค้ง บึงโขงหลงบ้านเฮา

อย่าให้เขาลืมถิ่นฐาน จังหวัดบึงกาฬฝั่งโขงทอดยาว
ให้เขาจดจำเรื่องราว เคยนั่งเคียงสาวกล่าวคำเว้าวอน
เหมือนปู่ยึดมั่นสัญญา จะคอยรักษารัตพานคร
เฝ้าเมืองจมในนคร บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา
บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา

เหงาผู้เดียวอยู่บ้าน ย่านเป็นบ้าป่วง
ป่วงๆ ป่วงๆ ป่วงๆ ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง
คือไข้บ่ส่วง คิดฮอดเขาหลาย
วอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์จังหวัดบึงกาฬ
ช่วยดลบันดาลให้เขามาชิดใกล้
มานั่งถือดอกไม้ ไหว้ปู่ปู่อือลือ

โอ่ เด๊ะ เด ปู่อือลือเอ๋ย
ช่วยเป่ามนต์ดลใจ
ให้เขาโงคืนโค้ง บึงโขงหลงบ้านเฮา

อย่าให้เขาลืมถิ่นฐาน จังหวัดบึงกาฬฝั่งโขงทอดยาว
ให้เขาจดจำเรื่องราว เคยนั่งเคียงสาวกล่าวคำเว้าวอน
เหมือนปู่ยึดมั่นสัญญา จะคอยรักษารัตพานคร
เฝ้าเมืองจมในนคร บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา
บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา

เวลานาทีหมุนเคลื่อน เวลานาทีหมุนเคลื่อน
ปีเดือนภพชาติพ้นผ่าน ยังเป็นนิรันดร์สถิตอยู่ยั้ง
ปกกั้งอยู่ฝั่งโขง บึงโขงหลงเรืองนามขึ้นชื่อ
มีปู่อือลือ รักษาไว้ มีปู่อือลือ รักษาไว้